Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του παρέμεινε μαχητής, δημιουργικός, με το στίγμα του να χαράσσεται ανεξίτηλο στη μουσική, στην καρδιά και το νου, στα όνειρα και τους αγώνες. «Μην αφήσετε καμία στιγμή στη ζωή σας να πάει χαμένη. Ρουφήξτε κάθε δευτερόλεπτο. Ο χρόνος τρέχει τόσο γρήγορα. Διευρύνετε τις γνώσεις σας μέχρι τέλους. Συνεχώς να ονειρεύεστε», ήταν η τελευταία του αναφορά μέσα από το νοσοκομείο. Μαζί με εκείνον το στίχο του Χικμέτ: «Να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι».

Έφευγε ένας συνθέτης δοσμένος στην μουσική και στους πιο υψηλούς σκοπούς της ανθρωπότητας. Ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς του τόπου μας που είχε αυτή την ικανότητα να μεταμορφώνει ακόμα και τα πιο δύσκολα, τα πιο επίπονα λόγια σε τραγούδι μετατρέποντας τα σε ένα σύνολο που αποτύπωνε ακέραια την δύναμη που κρύβει η ταξική πάλη.

Με τις μουσικές του μας συστηνόταν ένας ολόκληρος κόσμος, διαφορετικά μέρη του κόσμου αλλά δικές μας πατρίδες. Ανακαλύπταμε τους τόπους μας και τους ανθρώπους μας στους στίχους του Χικμέτ και του Μαγιακόφσκι, στον μελοποιημένο Μπρεχτ και φυσικά στον Ρίτσο, τον Μάνο Ελευθερίου, τον Άλκη Αλκαίο, τον Καββαδία.

Με τις συνθέσεις του Θάνου βγάζουμε τη γλώσσα κάθε φορά σε όσους μας λένε ότι “γεράσαμε”. Γιατί ακόμα πιστεύουμε και ανακαλύπτουμε κάθε μέρα πως “το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε”. Γιατί ακόμα κι αν “στενεύουν τα περάσματα” απαντάμε πως “έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη”…

Ήταν “ο δικός μας” Θάνος, ο αγωνιστής στο πλευρό του ΚΚΕ.

Ισχύει ακόμα κάθε λέξη από το αποχαιρετιστήριο της Κ.Ε του ΚΚΕ στον Θάνο Μικρούτσικο:

«Το έργο σου είναι βέλος πύρινο, που σκίζει τον χρόνο. Θα συνεχίζει τη διαδρομή του κι όταν θα χτίζουμε “τις αυριανές μας φάμπρικες, τα λαϊκά μέγαρα, τα κόκκινα στάδια”, όταν θα δικαιωθεί ο σκοπός που αφιέρωσες το ταλέντο, το μυαλό, την καρδιά σου “στην κοινωνία που ο ψαράς θα γράφει ποιήματα και ο ποιητής θα ψαρεύει”.

Το έργο σου εκφράζει την ουσία όχι μόνο μιας περιόδου, αλλά μιας ολόκληρης ιστορικής εποχής. Άχρονο, άτοπο, ανεξάντλητο, αθάνατο, όπως αθάνατος Θάνο είσαι κι εσύ».