Σε ότι αφορά  το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής πολιτικής (ΥΠΕΝ) με τον βαρύγδουπο τίτλο «Ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στο νησιωτικό χώρο και λοιπές διατάξεις» πιστεύω ότι κάθε ένας από εμάς αντιμετωπίζει θετικά το γεγονός ότι  έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι ο νησιωτικός χώρος αντιμετωπίζει ιδιαίτερες καταστάσεις. Το ενδεχόμενο δε εκπόνησης ενός σχεδίου  που θα προτείνει λύσεις στα ιδιαίτερα προβλήματα των νησιωτικών συμπλεγμάτων μας βρίσκει όλους πιστεύω σύμφωνους.   Ωστόσο το βασικό ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει ως αιρετούς νησιωτικών περιοχών είναι αν η συγκεκριμένη ενέργεια  και ο  εν λόγω σχεδιασμός  θα πρέπει να υλοποιηθεί, έχοντας ως στόχο την εφαρμογή κατευθύνσεων των Ευρωπαϊκών στρατηγικών που αναφέρονται στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ ή έχοντας ως βασική στόχευση την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων των νησιωτικών περιοχών.  Είναι δηλαδή πολύ βασικό κατά την άποψη μου σε ποια κατεύθυνση και με ποια κριτήρια  θα εκπονηθεί ο σχεδιασμός και θα υλοποιηθούν οι προτεινόμενες κατευθύνσεις.  Χαρακτηριστικό του τρόπου που αντιλαμβάνεται το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ,  τόσο τα αίτια των προβλημάτων των νησιωτικών συμπλεγμάτων όσο και τη κατεύθυνση αντιμετώπισης τους, είναι αρχικά το γεγονός ότι δεν αμφισβητείται καθόλου το θεσμικό πλαίσιο που επιβάλει η Ε.Ε, καθώς και η λογική που αποδίδει τα προβλήματα της «Νησιωτικότητας» στην εδαφική ασυνέχεια και τον κατακερματισμό των αγορών. Γίνεται λοιπόν σαφές ότι και η σημερινή συζήτηση  κινείται στη κατεύθυνση των στρατηγικών της Ε.Ε.

Σε ένα σχέδιο νόμου που αναφέρεται γενικά στον σχεδιασμό μιας εθνικής στρατηγικής για Ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στο νησιωτικό χώρο, χωρίς να διατυπώνεται σαφώς ο στόχος της στρατηγικής αυτής.

Αντιλαμβάνεστε όλοι ότι η στόχευση αύτη δεν θα διαφέρει από αυτή την βασική στόχευση, που έχουν όλες οι μέχρι σήμερα εφαρμοσμένες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων που δημιούργησαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά.  Προβλήματα που δημιουργήθηκαν όχι από στρεβλώσεις η παρερμηνείες, αλλά από την βασική στόχευση  μιας πολιτικής που βασικό κριτήριο  των επιλογών της είναι το κόστος και η ανταποδοτικότητα.

Στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ γίνεται αναφορά σε όρους όπως «Γαλάζια ανάπτυξη», «Γαλάζια επαγγέλματα», «θαλάσσια οικονομία», (άρθρο 2)  για την υλοποίηση  των οποίων καταρτίζεται «πρόγραμμα χρηματοδότησης νησιωτικής επιχειρηματικότητας» (άρθρο 7) ένα συστήνεται και «Ταμείο θαλάσσιας – γαλάζιας οικονομίας» (άρθρο 8).  

  Για να κατανοήσουμε την βασική στόχευση της στρατηγικής που επικαλείται αλλά δεν παρουσιάζει το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ πρέπει να έχουμε καθαρό ότι η  «Γαλάζια ανάπτυξη»,  αποτελεί το θαλάσσιο βραχίονα της στρατηγικής της Ε.Ε “Ευρώπη 2020”, ώστε το κεφάλαιο να αξιοποιήσει τις νεότερες τεχνολογικές εξελίξεις για την εκμετάλλευση παραδοσιακών, αλλά και νέων θαλασσίων πόρων.

Με μεγάλες επενδύσεις στη ναυτιλία, σε λιμάνια, παράκτια ναυσιπλοΐα και δίκτυα μεταφοράς, θαλάσσιους διάδρομους, την εξόρυξη υδρογονανθράκων και ορυκτών από το βυθό των ωκεανών.

Με ευκαιρίες κερδοφορίας στη ναυπηγική και στις επισκευές πλοίων, Ανανεώσιμες   Πηγές Ενέργειας, υποδομές υπεράκτιων, αιολικών και θαλάσσιων πηγών ενέργειας.

Με εντατικοποίηση της ιχθυοκαλλιέργειας και επενδύσεις σε τουριστικές υποδομές για υψηλά εισοδήματα σε βάρος του λαϊκού τουρισμού.

Για όλα αυτά υπάρχουν αναφορές σε διάφορα άρθρα του  σχεδίου νόμου του ΥΠΕΝ.  Η  «Γαλάζια ανάπτυξη»  προωθεί την παραπέρα ολοκλήρωση της ενιαία αγοράς, ειδικά των θαλάσσιων μεταφορών, τη δημιουργία ζωνών ελεύθερων συναλλαγών στα νησιά. Απαιτεί την πλήρη κατάργηση του “Καμποταζ” και ευθυγραμμίζεται με τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης για δήθεν “ευρωπαϊκή ΑΟΖ”,  με εκχώρηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας στα μονοπώλια και την ένταξη του ζητήματος της ΑΟΖ στις αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των αναδυομένων καπιταλιστικών κέντρων. Στην ίδια απαράδεκτη κατεύθυνση κινείται και η σύσταση για δημιουργία “ευρωπαϊκής ακτοφυλακής”, ενός ακόμη κατασταλτικού μηχανισμού , για τον όποιο υπάρχουν αναφορές στο άρθρο 24 του σχεδίου νόμου.

 Για να το πούμε συνοπτικά η «Γαλάζια ανάπτυξη» είναι ανάπτυξη για το κεφάλαιο                  και όχι για τους εργαζόμενους και το περιβάλλον.

 Για παράδειγμα στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ, υπάρχουν αναφορές στην λιμενική πολιτική, στους θαλάσσιους λιμένες, στις θαλάσσιες αερομεταφορές(άρθρο 4),  ως τομείς της δημόσιας πολιτικής που θα στοχεύουν οι αναπτυξιακοί σχεδιασμοί της εθνικής στρατηγικής για την  Ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στο νησιωτικό χώρο. Όλα αυτά ακούγονται πολύ ωραία και λογικά …. αλλά η ουσία του προτεινομένου σχεδιασμού για αυτούς τους τομείς αναδεικνύεται στο άρθρο 6 όπου η αναγκαία δημιουργία χρηματοδοτικού εργαλείου (Ειδικό πρόγραμμα Νέαρχος) συνδέεται με την «οικονομικά βιώσιμη ανάπτυξη των λιμένων…».  Όταν η ανάγκη για την δημιουργία και λειτουργιά λιμενικών υποδομών σε κάθε νησί για να  διασφαλιστεί με αυτό τον τρόπο η ζωή σε κάθε νησί, μπαίνει στο ζύγι του κόστους – οφέλους…. τότε συνάδελφοι κάτι δεν πάει καλά με αυτή την πολιτική. Ως αντιπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών πιστεύω ότι αυτή την πολίτικη οφείλουμε να τη καταγγείλουμε, και να προσπαθήσουμε μαζί με τους κατοίκους των νησιών, να εμποδίσουμε την υλοποίηση της και γιατί όχι να την  ανατρέψουμε .

Στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ, γίνονται σαφείς αναφορές σε σχεδιασμούς και ρυθμίσεις που αφορούν «Εγκαταστάσεις έργων παραγωγής ενεργείας από ΑΠΕ», καθώς και «Έργων εγκατάστασης πλωτών εξεδρών….. και έργων παντός είδους που εξυπηρετούν εξορυκτικές βιομηχανίες». Παράλληλα το σχέδιο νόμου  εισηγείται τροποποιήσεις  της νομοθεσίας που αφορούν την απευθείας παραχώρηση  για εκτέλεση έργων «του αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου, πυθμένα και υπεδάφους του βυθού της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και κοίτης πλεύσιμου ποταμού». Όλα αυτά σε συνδυασμό με το νέο περιβαλλοντοκτόνο νόμο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» του υπουργείου Περιβάλλοντος, πιστεύω ότι πρέπει να μας οδηγήσουν στην αρνητική γνωμοδότηση της επιτροπής αλλά και της ΚΕΔΕ, επι των συγκεκριμένων ρυθμίσεων του σχεδίου νόμου «Ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στο νησιωτικό χώρο και λοιπές διατάξεις» του ΥΠΕΝ.  Διαφορετικά όσοι αιρετοί εκφραστούν θετικά , σε σύντομο χρονικό διάστημα θα βρεθούν αντιμέτωποι με την πλειονότητα των κάτοικων των νησιών που αντιπροσωπεύουν.            Αφού ο αγώνας των νησιωτών για να μην επιτραπεί η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, με την εγκατάσταση βιομηχανικών εγκαταστάσεων που σχετίζονται με ενεργειακά έργα, επεκτείνεται διαρκώς σε περισσότερα νησιά  αποκτώντας όλο και μεγαλύτερη λαϊκή υποστήριξη .       Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ με σειρά νομοσχεδίων επιδιώκει να δημιουργήσει «ευνοϊκότερο περιβάλλον» και να άρει παραπέρα τα «εμπόδια» των στοιχειωδών μέτρων προστασίας της υγείας του λαού και της προστασίας του περιβάλλοντος προκειμένου να επιταχυνθεί η στρατηγική της Ε.Ε για το άνοιγμα νέων πεδίων «πράσινης» κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.          Η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι ξεκάθαρη : Ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος θα γίνεται πιο αποτελεσματικός όσο συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που το εμπορευματοποιεί, και τους εκφραστές αυτής της πολιτικής.

Στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ, γίνεται προσπάθεια  να πεισθούμε ότι μέσω των προτεινόμενων  δράσεων θα προωθηθεί η ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών με τις υπόλοιπες Περιφέρειες, όταν σε όλους είναι γνωστό ότι βασικό συστατικό στοιχείο της καπιταλιστικής οικονομίας είναι η ανάπτυξη όπου υπάρχουν ευνοϊκοί όροι για το κεφαλαίο, γεγονός που δεν συμβαδίζει με το στόχο της ισόρροπης ανάπτυξης   (παράδειγμα η αποβιομηχάνιση στη Βόρειο Ελλάδα με τη μεταφορά βιομηχανιών στα Βαλκάνια).

Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι, όσο οι σχεδιασμοί των ελληνικών κυβερνήσεων  κινούνται στη λογική της δημιουργίας ευνοϊκών προϋποθέσεων για το κεφάλαιο δε πρόκειται να διασφαλισθεί ούτε η ισόρροπη ανάπτυξη, ούτε η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα που φθίνει αν και έχει προϋποθέσεις ανάπτυξης και σε κάποια νησιωτικά συμπλέγματα (π.χ Λέσβος, Σάμος). Ούτε καν η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας (βασικού όρου των πολιτικών κατευθύνσεων της Ε.Ε) του τουρισμού, του μοναδικού τομέα που υπάρχει ενδιαφέρον ανάπτυξης στα νησιά μας διασφαλίζεται.   Αυτό προκύπτει από τη πικρή εμπειρία πολλών νησιωτικών περιοχών που έχουν καταδικαστεί σε οικονομικό και βιολογικό μαρασμό από την εφαρμοζόμενη πολιτική στο τομέα των μεταφορών. Όπου αν και εκατομμύρια ευρώ δίνονται κάθε χρόνο στους ακτοοπλόους εντούτοις τα σοβαρά προβλήματα των συγκοινωνιών εξακολουθούν να υπάρχουν και στις ηλικίες των πλοίων και στις τιμές των ναύλων και στις προσεγγίσεις  και στις λιμενικές υποδομές (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Π.Ε Ικαρίας). Την ίδια στιγμή ο εθνικός αερομεταφορέας της χώρας που αποδεδειγμένα είχε συμβάλει όχι μόνο στη τουριστική ανάπτυξη αλλά και τη σωτηρία ανθρώπινων ζωών, όχι μόνο δεν ενισχύθηκε  γιατί αυτό δεν συμβάδιζε με το ¨Ευρωπαϊκό κεκτημένο¨ της χώρας μας, αλλά αντιθέτως υπονομεύθηκε η λειτουργία και η ύπαρξη του.  Για τη τουριστική «βιομηχανία» της χώρας τέλος αρκεί μια ¨ταξιδιωτική οδηγία¨ για να τιναχθεί στον αέρα, με καταστροφικές συνέπειες για όλους αλλά κυρίως για τους νησιώτες και τους εργαζόμενους του κλάδου.

  Το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ αναφέρει γενικά τα προβλήματα και όχι ειδικά.   π.χ  το ζήτημα των μεταφορών  είναι οξυμμένο, αφού εντείνεται η μονοπώληση  του από το εφοπλιστικό κεφαλαίο.              Το οποίο με μόνο κριτήριο το κέρδος του ορίζει, ποτέ που και πόσες φορές θα δρομολογήσουν πλοίο η θα καταργήσουν δρομολόγια. Αφού η «απελευθέρωση της ακτοπλοΐας», ενίσχυσε την εφοπλιστική επιθετικότητα και χειροτέρευσε τη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των νησιών και την κατάσταση των ναυτεργατών.  Πολλά νησιά αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα, τόσο από τη μη δρομολόγηση όσο και από τη μείωση της συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων.    Ενώ οι εφοπλιστές καρπώνονται μεγάλα ποσά από τις επιδοτήσεις στο όνομα της εξυπηρέτησης των αγόνων γραμμών.  Η ανεπάρκεια των συγκοινωνιών και τα ακριβά εισιτήρια δημιουργούν προβλήματα στην οικονομία των νησιών, στα λαϊκά στρώματα που διατηρούν ορισμένες δραστηριότητες (τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μεταποιητικές βιοτεχνίες κ.ά). Η κατάσταση στις μεταφορές θα οξυνθεί με την εξελισσόμενη  ιδιωτικοποίηση αρκετών λιμανιών και μαρίνων. Η ιδιωτικοποίηση λιμανιών και μαρίνων  είναι έγκλημα, αφού αποτελούν πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας, υλοποιούν συνδυασμένες οικονομικές δραστηριότητες (μεταφορές, ενέργεια, τουρισμό, αλιεία), είναι κρίκοι στρατηγικής και εθνικής σημασίας.  Εκτός αυτού όμως  η παράδοση των μαρίνων στα μονοπωλιακά συμφέροντα σημαίνει μεγαλύτερου μήκους  ακτογραμμή με πανάκριβες υπηρεσίες και αποκλεισμό της πρόσβασης σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους προς την θάλασσα, σε συνδυασμό και με την ιδιωτικοποίηση μεγάλων παράκτιων εκτάσεων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Καθημερινά αναδεικνύεται η δραματική Κατάσταση  που επικρατεί στα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας, και ειδικότερα στα μικρά νησιά.  Σχεδόν σε όλους τους τομείς (υποδομές και υπηρεσίες υγείας – παιδείας, δείκτες απασχόλησης – αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πόρων – αγροκτηνοτροφικες δραστηριότητες – υποβάθμιση του περιβάλλοντος, κλπ ).  Όλα  αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την τοπική έκφραση προβλημάτων με εθνική εμβέλεια, που απορρέουν από της εφαρμοζόμενες πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά.

 Οι «αναδιαρθρώσεις» που έγιναν στο παρελθόν, δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα για την ανάπτυξη τις νησιωτικής χώρας, δεν αναίρεσαν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Αυτό δεν οφείλεται σε επιφανειακά φαινόμενα, σε λαθεμένους θεσμούς ή στους ανικάνους τοπικούς «άρχοντες»,  οφείλεται στο ότι απαντήθηκαν αρνητικά, σε βάρος του λαού τα ερωτήματα : Ποιος φταίει για την ερήμωση της υπαίθρου? Ποιος φταίει για την ανισόμετρη ανάπτυξη της Περιφέρειας?

   Τα φαινόμενα αυτά είναι σύμφυτα με το καπιταλιστικό σύστημα, με τη πολιτική που εφαρμόζεται στα πλαίσια της κάθε φορά εξάρτησης της χώρας μας και σήμερα από την Ε.Ε.  Ως εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση»  επιμένουμε:

• Στον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια.
• Στην αναδιανομή των κρατικών δαπανών προς όφελος των εργαζομένων.
• Στον σχεδιασμό μιας ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, (τόσο γενικά όσο και τοπικό επίπεδο), τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές προς όφελος των εργαζόμενων.
• Στην ικανοποίηση της οικονομικής επάρκειας της Τ.Α με ένα σεβαστό ποσοστό από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνει.
• Στην αξιοποίηση του θεσμού της Τ.Α σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Ως εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση» καταγγέλλουμε την χρόνια εφαρμογή αυτών των πολιτικών και για τα θέματα που αφορούν τα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας μας. Πιστεύουμε πως απαιτείται η εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της Νησιωτικής Ελλάδας, στη κατεύθυνση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των νησιωτών.

  Η πολιτική αυτή θα πρέπει να προτείνει μέτρα που θα αντιμετωπίσουν τόσο τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα όσο και τα προβλήματα που υπάρχουν στις μεταφορές, στις υγειονομικές υποδομές και υπηρεσίες, στην παιδεία, στην ενεργειακή επάρκεια, διασφαλίζοντας τον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα αυτών των βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου, και τέλος στα  ζητήματα  του περιβάλλοντος.  Θα αξιοποιεί όλες τις πλουτοπαραγωγικές  δυνατότητες των νησιών μας έτσι ώστε να διασφαλισθεί και η ύπαρξη ζωής σε αυτά και η αναπτυξιακή προοπτική προς όφελος της πλειονότητας των νησιωτών.  Συνοπτικά συνάδελφοι, ανάπτυξη για κάλυψη βασικών αναγκών των νησιωτών  μπορεί να γίνει μόνο με κρατική ενίσχυση και κυρίως με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής για ανάπτυξη υπέρ της λαϊκής ευημερίας και όχι των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, που στους σχεδιασμούς τους είναι μέχρι και η αγορά νησιών !!

  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από όλα τα προηγούμενα γίνεται σαφές ότι διαφωνούμε από θέσεις αρχής με τις βασικές κατευθύνσεις των στόχων όπως προσδιορίζονται στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ.  Με βάση όλα τα προηγούμενα αν υπήρχε χρόνος θα καλούσαμε  την επιτροπή να μην δεχτεί το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΝ ως βάση συζήτησης αλλά λαμβάνοντας υπόψη και την δική μας προσέγγιση στο ζήτημα να καλέσει της ΠΕΔ και τους νησιωτικούς δήμους να τοποθετηθούν πάνω στο θέμα της «Ολοκληρωμένης θαλάσσια πολιτική στο νησιωτικό χώρο».   Το ασφυκτικό όμως χρονικό πλαίσιο που υπάρχει για την διεξαγωγή της συνεδρίασης του Δ.Σ της ΚΕΔΕ (23/11/2020) δεν  επιτρέπει αυτή την εκδοχή, συνεπώς διατυπώνοντας την διαφωνία μας καλούμε την επιτροπή μαζί με τα κείμενα που θα στείλει να διανείμει και την τοποθέτηση μας ώστε να υπάρχει πληρέστερη ενημέρωση για όλες τις απόψεις .

 Σε ότι αφορά το δεύτερο θέμα της συνεδρίασης προτείνουμε τα εξής:

Α) Σας κοινοποιούμε πρόταση διεκδίκησης επαναφοράς του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου και σας καλούμε να την αποδεχτούμε ως ένα ελάχιστο οικονομικό μέτρο στήριξης των τοπικών οικονομιών . Υποβάλλοντας ως Επιτροπή Νήσων & πολιτικής Συνοχής την συγκεκριμένη τροπολογία στo Δ.Σ της ΚΕΔΕ για να την θέσει στο κοινοβούλιο.  Έτσι ώστε να διεκδικηθεί η σχετική νομοθετική ρύθμιση σε επόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου  Οικονομικών .

Β) Έχοντας υπ οψιν την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε όλη την χώρα και ειδικότερα στα νησιά, από της συνέπειες της πανδημίας σας καλούμε να  εκφράσουμε την στήριξη μας στην διεκδίκηση των δικαίων αιτημάτων των συνδικάτων των εργαζόμενων στην υγεία : Δημόσια και Δωρεάν Υγεία. Άμεση και πλήρη στελέχωση όλων των μονάδων υγείας των  νησιών (νοσοκομεία, Κ. Υγείας, ΕΚΑΒ, κλπ) με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδοχή. Επαρκής χρηματοδότηση από το κράτος για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες του λαού.  Γι αυτό απαιτούμε να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας του λαού με βάση  τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν στα νησιά μας, και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων στην υγειά  (Τους ήρωες με τα άσπρα της κρίσης…).

Αν δεν είναι σήμερα επίκαιρη η διεκδίκηση  αυτή  πότε θα είναι ?

  Ως ένα αναγκαίο αίτημα, που υπό το φως των νέων δεδομένων (που δεν επιτρέπουν εφησυχασμό) πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα: Ζητούμε την αποστολή κινητών  ομάδων ς υγείας  (ΚΟΜΥ) σε όλα τα νησιά. Με στόχο την διεξαγωγή μαζικών τεστ για τον εντοπισμό  κρουσμάτων του κορoνοϊού.

Γ) Έχοντας υπ οψιν την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε όλη την χώρα στον χώρο της εκπαίδευσης, από την αδυναμία του Υπουργείου Παιδείας να εξασφαλίσει την εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε όλους τους μαθητές και ειδικότερα σε αυτούς των νησιών. (Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το 35% των μαθητών στα σχολεία της Ικαρίας αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες να συμμετάσχουν στην τηλεκπαίδευση αφού δεν έχουν είτε τον απαραίτητο εξοπλισμό είτε την αναγκαία σύνδεση στο διαδίκτυο….) .  Σας καλούμε να εκφράσουμε την στήριξη μας στην διεκδίκηση του αιτήματος :   Να εξασφαλιστεί με ευθύνη και δαπάνη του κράτους, η κάλυψη του αναγκαίου τεχνολογικού εξοπλισμού για  μαθητές και εκπαιδευτικούς.   (Δωρεάν τάμπλετ και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δωρεάν σύνδεση γρήγορου internet. Αναβάθμιση του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου, ώστε να καλύπτει όλες τις ανάγκες των Δημόσιων Σχολείων).

Η μόρφωση των παιδιών μας και η υγεία είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους, δεν θα δεχτούμε παραπέρα επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων, αρκετά πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει ο λαός τις αντιλαϊκές πολιτικές τους.

 Λαρδάς  Νικόλαος

 Δημοτικός  Σύμβουλος  Ικαρίας