Για την Λαϊκή Συσπείρωση ως παράταξη που εκφράζει στην τοπική διοίκηση τις θέσεις του ΚΚΕ, υπάρχει ένα βασικό κριτήριο αξιολόγησης κάθε ενεργειακής πολιτικής. Είναι το πώς αυτή η ενεργειακή πολιτική θα κατοχυρώνει την ενέργεια σαν  κοινωνικό αγαθό ή αντίθετα την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα.

 Αφετηρία μας είναι πάντα οι λαϊκές ανάγκες. Προσδιορίζουμε τις ανάγκες της κοινωνίας για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, για φθηνή λαϊκή κατανάλωση, για την ασφάλεια της εργασίας, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, και εξετάζουμε ποιες οικονομικές συνθήκες και ποιοι πολιτικοί όροι μπορούν να διασφαλίσουν την ικανοποίηση αυτών των αναγκών στο σύνολό τους. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, εξετάζουμε σήμερα τις εξελίξεις και τους βασικούς στόχους στον τομέα της ενέργειας.

Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε πως αν πιστέψει κανείς τις διακηρύξεις  των κυβερνήσεων, θα κατέληγε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ποτέ στο παρελθόν η προστασία του περιβάλλοντος δεν είχε τόσους πολλούς φίλους. Το πράσινο έγινε το αγαπημένο χρώμα όλων .

Η ανάγκη της μεγάλης κρατικής παρέμβασης στην οικονομία είναι, επίσης, ο νέος κοινός τόπος όλων των αφηγήσεων, τόσο των φιλελεύθερων όσο και των σοσιαλδημοκρατικών.  Οι υποσχέσεις τους για ένα πιο φιλικό περιβάλλον, πιο δίκαιο καπιταλισμό, που θα φέρει το περιβόητο “πράσινο New Deal”, προβάλλονται απατηλά  και με επιμονή, από όλα σχεδόν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Υπενθυμίζουμε ότι σχετικά πρόσφατα (Μάιος 2021) συζητήθηκε στη Βουλή η πρόταση για την υιοθέτηση και εφαρμογή του ελληνικού κλιματικού νόμου, με βάση τις γνωστές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις. Νόμος που αποτελεί τον άξονα που διατρέχει τόσο την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», όσο και την πολιτική όλων των αστικών κομμάτων στην χώρα μας. Η προωθούμενη πολιτική της λεγόμενης «πράσινης κοινωνικής συμφωνίας», προσπαθεί να διαχειριστεί το ίδιο πρόβλημα, μ’ αυτό που επιχείρησε να αντιμετωπίσει η πρόταση “New Deal” σχεδόν έναν αιώνα πριν:    Το πρόβλημα της  υπερσυσσώρευσης  κεφαλαίου.

  Αυτό το στόχο υπηρετεί σήμερα η “απόσυρση” λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, παραδοσιακών δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αεροπλάνων και οχημάτων που κινούνται με τα παραδοσιακά καύσιμα, δηλαδή την βενζίνη και το πετρέλαιο. Φυσικά, τα μέτρα λαμβάνονται στο όνομα της αναμενόμενης κλιματικής αλλαγής.

Οι υφιστάμενες υποδομές παραγωγής, οι υποδομές μεταφοράς, ενέργειας και μετακίνησης, δακτυλοδεικτούνται ως “μη φιλικές προς το περιβάλλον” και εμφανίζονται νέες επενδύσεις σε “πράσινες” υποδομές ως λύσεις φιλικές για το περιβάλλον, δημιουργώντας καινούργιες αγορές τρισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.

Ο κύριος στόχος, λοιπόν, της πολιτικής αυτής δεν είναι στην πραγματικότητα,   η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά  η θωράκιση και ανάπτυξη της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.  Γι’ αυτό, παράλληλα με τη μεγάλη κρατική στήριξη των νέων πράσινων επενδύσεων, προωθούνται μέτρα αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης, επέκτασης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, διευθέτησης του χρόνου εργασίας, κλπ .

Σε όλο τον κόσμο, οι εργαζόμενοι ανησυχούν -και ανησυχούν δίκαια- για την συνεχιζόμενη περιβαλλοντική και γενικότερη υποβάθμιση που βιώνουν.  Και αυτή την ανησυχία αξιοποιούν οι κυβερνήσεις και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί, για να στοιχήσουν τους εργαζόμενους ως «ενεργούς υποστηρικτές» των σχεδίων τους.  Όμως, οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να συσκοτίσουν πως στην πραγματικότητα η υλοποίηση της “πράσινης μετάβασης”,  θα έχει πολλαπλό  αρνητικό αποτύπωμα στο περιβάλλον.

  Ο πραγματικός στόχος της πράσινης μετάβασης, δηλαδή το κέρδος, υπονομεύει την ισόρροπη σχέση ανάμεσα  στην  παραγωγική  δραστηριότητα και  στο  περιβάλλον.

Τα παραδείγματα που αποδεικνύουν την περιβαλλοντική καταστροφή που φέρνει  η “πράσινη ανάπτυξη” του καπιταλιστικού κέρδους, είναι ατελείωτα:

• Δάση, δασικές εκτάσεις και περιοχές Natura, σε ολόκληρη τη χώρα καταστρέφονται, για να κατασκευαστούν γιγαντιαία αιολικά πάρκα, με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα, σε πλημμυρικά φαινόμενα στις παρακείμενες περιοχές, στην βιοποικιλότητα που καταστρέφεται από τα χιλιάδες χιλιόμετρα νέων δρόμων.
• Ολόκληρη η χώρα, κάθε μεγάλο βουνό, έχει γίνει πεδίο τοποθέτησης δεκάδων  ή εκατοντάδων ανεμογεννητριών, με αρνητικές συνέπειες για τους κατοίκους, τις τοπικές οικονομίες, το περιβάλλον και τον πολιτισμό.
• Η πολιτική που μετατρέπει την χώρα σε ένα ατελείωτο εργοτάξιο εγκατάστασης εισαγόμενων ανεμογεννητριών, υλοποιείται με την ίδια ζέση από όλα τα κόμματα.

Σε όλη τη χώρα η πολιτική ΕΕ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πετύχει την “ομοιομορφία” πολλών βουνών, αφού είναι πλέον γεμάτα ορεινούς δρόμους, ανεμογεννήτριες και κατεστραμμένα φυσικά οικοσυστήματα.  Και ενώ πρακτικά η ύπαιθρος ολόκληρης της χώρας μετατρέπεται, σε πεδίο εγκατάστασης γερμανικών και προσφάτως αμερικανικών ανεμογεννητριών, έχουν το απύθμενο θράσος να κάνουν λόγο για “προστασία” του περιβάλλοντος! ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε μια συνεχή πλειοδοσία για το ποιος θα εγκαταστήσει περισσότερες ανεμογεννήτριες, ενώ την ίδια στιγμή οι κατά τόπους  βουλευτές τους, παριστάνουν ότι αντιδρούν, ενώ άλλα ψηφίζουν στη Βουλή…… Παράλληλα (σήμερα η ΝΔ, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ), επιστρατεύουν την κρατική καταστολή,  για να εξαναγκάσουν τις τοπικές κοινωνίες να αποδεχτούν την καταστροφή του τόπου τους.

  Μέσα σε αυτό το γενικό πλαίσιο όπως είναι γνωστό στις 15/7/2011 η ΡΑΕ αποφάσισε να παραχωρήσει άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό στην Ικαρία στην εταιρία  ΙΚΑΡΟΣ – ΑΝΕΜΟΣ.  Αδειοδότηση που πρόσφατα στις 11/11/2021 τροποποιήθηκε μετά από αίτημα ομίλου Μυτιληναίου ώστε να συμπεριληφθούν  στην αδειοδότηση οι  νέες ευνοϊκότερες για την εταιρεία διατάξεις των νόμων Ν. 4414/2016 «Νέο καθεστώς στήριξης των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας… και άλλες διατάξεις», και Ν. 4685/2020 «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και λοιπές διατάξεις», νόμοι που φέρουν την σφραγίδα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της   Ν.Δ  αντίστοιχα.

Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για μια γιγαντιαία εγκατάσταση με συνολική ισχύ 330 Mw. Που θα παράγονται από 110 ανεμογεννήτριες οι οποίες σχεδιάζεται να εγκατασταθούν και να εκτείνονται σχεδόν σε ολόκληρη κορυφογραμμή της Ικαρίας.  Είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη «επένδυση» καμία σχέση δεν έχει με τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού, η σκοπιμότητα του έργου είναι ξεκάθαρη, εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού του νησιού και εγγυημένη πώληση της παραγόμενης ενέργειας μέσω της διασύνδεσης σε υψηλότατες τιμές για σίγουρα κέρδη.

• Μια τέτοια επένδυση θα πλήξει ανεπανόρθωτα τις περιοχές που θα αναπτυχθεί, τα βουνά μας δηλαδή, αλλοιώνοντας την ιστορική, αρχαιολογική, οικολογική φυσιογνωμία τους, διώχνοντας αγρότες, μελισσοκόμους, αλλάζοντας τις χρήσεις γης και δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες πλέγμα δρόμων και δικτύων που θα προξενήσει ανεπανόρθωτη ζημιά.
• Ακούμε επιχειρήματα υπέρ της ενεργειακής επάρκειας του νησιού, αλλά η αλήθεια είναι ότι με τις υπάρχουσες μονάδες (Θερμικός σταθμός συνολικής  ισχύος θέρους 15,916 MW – υβριδικό ενεργειακό έργο εγγυημένης ισχύος 2,55MW) της ΔΕΗ σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες ΑΠΕ που υπάρχουν εγκατεστημένες  στο νησί   (Α/Γ 0,985 MW και Φ/Β 0,399 MW, συνολικής ισχύος 38 MW,) καλύπτονται πλήρως οι τοπικές ανάγκες!
• Ακούμε επιχειρήματα υπέρ της «επένδυσης», στην λογική υπεράσπισης της «πράσινης ενέργειας» και της προστασίας του περιβάλλοντος. Η αλήθεια είναι ότι όπου υπήρξε μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν προέκυψε κατ’ ανάγκη και απεξάρτηση από συμβατικές μεθόδους παραγωγής ενέργειας, ουσιαστική μείωση των ρύπων ή παύση λειτουργίας των συμβατικών εγκαταστάσεων.
• Ακούμε επιχειρήματα για την ανάπτυξη. Όμως η έννοια της οικονομικής ανάπτυξης δεν είναι μια ουδέτερη, τεχνοκρατική έννοια, αλλά έχει βαθύτατο οικονομικό – πολιτικό- ταξικό περιεχόμενο και σχετίζεται άρρηκτα με το ερώτημα «για ποιον;». Γιατί σήμερα αυτό που βλέπουμε, αυτό που ζούμε είναι ότι στο όνομα της ανάπτυξης το μόνο που προωθείται είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, η μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των εγχώριων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων ενώ την ίδια στιγμή συνθλίβονται αλύπητα τα δικαιώματα,  οι ανάγκες  και οι ζωές των εργαζομένων, της λαϊκής οικογένειας,

 Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι ανάπτυξη υπέρ των εργαζομένων και επιχειρηματικά συμφέροντα δεν πάνε μαζί. Και είναι πολλά τα παραδείγματα από αυτή την ανάπτυξη ακόμα και στο τόπο μας.

• Ακούμε επιχειρήματα για τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν από την σχεδιαζόμενη επένδυση, και εννοούν μερική απασχόληση, ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία, μισθούς πείνας κλπ. Το αιολικό πάρκο όχι μόνο θα προσφέρει ελάχιστη απασχόληση, αλλά θα απειλήσει με μείωση των θέσεων εργασίας στον Τουρισμό εξαιτίας της αρνητικής επίδρασης που θα έχει στο φυσικό και πολιτισμικό τοπίο.

• Η κατασκευή του αιολικού πάρκου θα απαιτήσει και δίκτυα διασύνδεσης – νέα δίκτυα υψηλής τάσης –  πράγμα που σημαίνει εκατοντάδες κολώνες και πολλές δεκάδες χιλιόμετρα καλωδίων να κατακλύζουν τα βουνά μας.  Άρα έκτος όλων των άλλων θα έχουμε πρόσθετη περιβαλλοντική υποβάθμιση.

 Ορισμένα επιπλέον οικονομικά ζητήματα, παλιότερα κάποιοι συμπατριώτες (ανάμεσα τους και ο πρώην δήμαρχος Κ. Σταυριναδης) υποστηρίζοντας αυτό τον σχεδιασμό, υπολόγιζαν τα προσδοκώμενα οφέλη με το εξής σκεπτικό : « Από την παραγόμενη ενέργεια , προκύπτει περίπου 1 εκατ. ευρώ το χρόνο σε δωρεάν ρεύμα.   Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι κάτοικοι θα παίρνουν ρεύμα χωρίς να πληρώνουν, και γύρω στα 1,7 εκατ. ευρώ σύμφωνα με το νόμο θα εισρέει στο ταμείο του δήμου». (Συνέντευξη στην aftodioikisi.gr  – 9/1/2012).  Επιτρέψτε μας να σχολιάσουμε μερικά σημεία που «ξεχνάνε» όσοι υποστηρίζουν αυτό το σκεπτικό :

1. Το ρεύμα είναι περίπου το 1/5 του λογαριασμού που πληρώνουμε στη ΔΕΗ.
2. Ο αέρας είναι τσάμπα, αλλά το αιολικό ρεύμα είναι πανάκριβο και στην Ελλάδα ακριβότερο από ότι σε άλλες χώρες (3 έως 6 φορές πάνω από το συμβατικό).  Την υπερτιμολόγηση την πληρώνουμε εμείς, μέσω ΔΕΣΜΗΕ  και λογαριασμών των παροχων (ΔΕΗ κλπ).
3. Οι αυξήσεις στο ρεύμα αφορούν και το τέλος υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και οι κάτοικοι θα πληρώνουν συνεχώς αυξανόμενες τιμές ρεύματος, χρηματοδοτώντας οι ίδιοι και τις ανεμογεννήτριες, αλλά και το «Μυτηλινόσημο» που πληρώνουν ήδη στη ΔΕΗ. «Με δεδομένους τους εθνικούς στόχους για τις ΑΠΕ και τις προβλεπόμενες υψηλές τιμές αγοράς ηλεκτρισμού η επιβάρυνση του τελικού καταναλωτή θα είναι σημαντική». Άρα,  το «τζάμπα ρεύμα» στους δημότες σημαίνει ότι αφού χρηματοδοτήσουμε αδρά από τις τσέπες μας το «αιολικό ρεύμα» θα πάρουμε ενδεχομένως κάποια ψίχουλα σαν «επιστροφή» !!!
4. Άλλωστε η μέχρι σήμερα εμπειρία από την απόδοση στον Δήμο του ειδικού τέλους ΑΠΕ (1,7% επί των εσόδων της τιμής πώλησης) του υβριδικού ενεργειακού της ΔΕΗ Ανανεώσιμες και των άλλων ΑΠΕ είναι χαρακτηριστική. Παράλληλα δεν νομίζουμε ότι υπάρχει Ικαριώτης που να αντιλήφτηκε κάποιου είδους έκπτωση στα τιμολόγια  της ενέργειας από αυτήν την δραστηριότητα.

Συνοψίζοντας για εμάς η ανάπτυξη του νησιού δεν περνά μέσα από την καταστροφή της φυσιογνωμίας του, οι ενεργειακές ανάγκες και γενικότερα  οι ανάγκες των κατοίκων δεν σχετίζονται με τέτοιες γιγάντιες ιδιωτικές επενδύσεις, αλλά με την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που στο κέντρο της θα έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του, μιας πολιτικής που μόνο στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας μπορεί να εφαρμοστεί.

Η Λαϊκή Συσπείρωση αντιτίθεται στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων ιδιωτικών συμφερόντων, συνεπώς αντιτίθεται κατηγορηματικά και στην δημιουργία αυτού που σχεδιάζει να εγκαταστήσει ο όμιλος Μυτιληναίου στην Ικαρία, στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού τομέα στη χώρα μας.

Ταυτόχρονα κάνουμε καθαρό ότι είμαστε αντίθετοι και σε μια ενδεχόμενη εναλλακτική πρόταση (Μικρότερης ισχύος η λιγότερων Α/Γ). Γιατί σε οποιαδήποτε εκδοχή αυτού του σχεδιασμού η  σκοπιμότητα είναι ξεκάθαρη και σε κάθε περίπτωση μια τέτοια «επένδυση» θα πλήξει ανεπανόρθωτα τις περιοχές που θα αναπτυχθεί.

Με αυτό το σκεπτικό, έχοντας υπόψη την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την τροποποίηση από την ΡΑΕ της άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην εταιρεία ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ, καταθέσαμε αίτημα (Α.Π: 6972/ 17-11-2021) για άμεση σύγκληση του Δημοτικού συμβουλίου με αυτό το θέμα και αποστολή πρόσκλησης για να συμμετέχουν σε όλους τους φορείς (Συνδικαλιστικούς – συλλόγων του νησιού, κλπ), έτσι ώστε όλοι να τοποθετηθούν επισήμως και να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή συσπείρωση φορέων και δημοτών,  στην αντιμετώπιση και ακύρωση αυτής της επίθεσης επιχειρηματικών συμφερόντων στην Ικαρία και το φυσικό της περιβάλλον. 

Παράλληλα γνωρίζοντας ότι καθοριστικό ρόλο στην πορεία υλοποίησης αυτού του  σχεδιασμού θα παίξει  η εξασφάλιση των αναγκαίων οικοπεδικών εκτάσεων για την ανάπτυξη των 110 ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή του Αθέρα. Ζητήσαμε να ενημερωθεί το Δ.Σ συμβούλιο, σε ποιο βαθμό έχει προχωρήσει η διαδικασία δήλωσης των λεγόμενων «διακατεχόμενων» δασικών εκτάσεων του νησιού στο Εθνικό Κτηματολόγιο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δημόσιο έχει  δηλώσει ως δημόσια ιδιοκτησία, εκτάσεις που ο δήμος με προηγούμενη ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου (162/2016)  διεκδικεί να  αναγνωριστούν ως ιδιοκτησία του δήμου.  Τέλος πιστεύοντας ότι ο Ικαριακός Λαός δικαιούται να γνωρίζει τι ενεργειακοί σχεδιασμοί υπάρχουν γενικότερα  καλέσαμε  την δημοτική αρχή για μια ακόμα φορά να δημοσιοποιήσει όλα τα σχετικά έγγραφα, αφού κανείς στην Ικαρία δεν γνωρίζει τι περιλαμβάνει η πρόταση που έχουν υποβάλει στο NESOI για να μπορέσει  ο καθένας, αφού ενημερωθεί, να τοποθετηθεί υπεύθυνα.

Στη συνέχεια μαθαίνουμε μετά την δημοσίευση σχετικού Δ.Τ από τον  κ. Δήμαρχο (19/11/2021) ότι:

• Έχει οριστεί δικηγόρος με απόφαση της Ο.Ε (216/2021) για να καταθέσει προσφυγή κατά της απόφασης της ΡΑΕ,
• Έχει κατατεθεί δήλωση στο Ελληνικό Κτηματολόγιο προς κινηματογράφηση για τις Διακατεχόμενες εκτάσεις και των τριών δημοτικών ενοτήτων (ειδικά τις θιγόμενες από την απόφαση της ΡΑΕ).
• Θα δοθεί η δυνατότητα μέσω ημερίδας, να ενημερωθούν οι ενδιαφερόμενοι για το Πρόγραμμα NESOI και την πρόταση για «Καθαρή Ενεργειακή Μετάβαση στην Ικαρία». Με νεότερο Δ.Τ (23/11/2021) ενημερωθήκαμε ότι θα πραγματοποιηθούν δυο ημερίδες σε Άγιο Κήρυκο και Εύδηλο στις 4/12/2021 και 5/12/2021 αντίστοιχα.

Κατόπιν αυτών συνοψίζοντας την κατάσταση όπως διαμορφώνεται σήμερα, κρίνουμε ως θετική εξέλιξη την θέση που διατυπώνει για τον συγκεκριμένο ενεργειακό σχεδιασμό σήμερα ο κ. Δήμαρχος, σε αντίθεση με τον εκλεγμένο με την ΠΕΑ προκάτοχο του , (αναφέρουμε ενδεικτικά συνέντευξη στο Ράδιο Ικαρία 21/10/2011 και συνέντευξη στην aftodioikisi.gr 9/1/2012), καθώς και τις ενέργειες  που αφορούν την προσφυγή και την δήλωση στο κτηματολόγιο των  επίδικων εκτάσεων.

Σε ότι αφορά τους ενεργειακούς σχεδιασμούς που αφορούν το Πρόγραμμα NESOI, ξεκαθαρίζουμε για μια ακόμα φορά ότι επειδή αναγνωρίζουμε τη σημασία ενός Σχεδίου για τη «Μετάβαση στην Καθαρή Ενέργεια», επιμένουμε να συζητηθεί το θέμα στο Δημοτικό συμβούλιο, για να καθορίσουμε το περιεχόμενο της πρότασης που θα δοθεί στους μελετητές. Μέσα από πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες, που εξασφαλίζουν όχι μόνο τη συνεργασία της αντιπολίτευσης (μείζονος & ελάσσονος), αλλά και την πραγματική συμμετοχή των συλλογικών φορέων  της Ικαρίας.  Να θυμίσουμε ότι μέχρι και χθες (2/12/2021) που στάλθηκε το πρώτο επίσημο έγγραφο από την διοίκηση του δήμου κανείς στην Ικαρία δεν γνώριζε τι περιλαμβάνει η πρόταση που έχει υποβληθεί στο NESOI. Η κοινωνία ενημερώθηκε για την ύπαρξη του NESOI  και την συμμέτοχη του δήμου μετά την παρέμβαση της Λαϊκής Συσπείρωσης (Αύγουστος 2021).

Σε ότι μας αφορά σχετικά με το NESOI αναλυτικότερα θα τοποθετηθούμε αφού ολοκληρωθεί  η δημοσίευση  όλων  των  διαθέσιμων  δεδομένων.  Ωστόσο από σήμερα μπορούμε να δηλώσουμε ότι δεν διαφωνούμε στην αξιοποίηση κάθε χρηματοδοτικού εργαλείου που θα βοηθά στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την κάλυψη των λαϊκών αναγκών (π.χ αντιμετώπιση ενεργειακής φτώχειας, κλπ). Επιγραμματικά όμως να εκφράσουμε αρχικά την επιφύλαξη μας, σχετικά με την άποψη που αναγορεύει την υλοποίηση αυτού του προγράμματος ως «..το μόνο ανάχωμα απέναντι σε φαραωνικούς σχεδιασμούς ΒΑΠΕ που κάποιοι οραματίζονται για τη Νικαριά…» κρίνοντας αυτό τον σχεδιασμό  ως εναλλακτική  λύση. Αφού αυτός  ο σχεδιασμός είναι πολύ εύκολο να μας οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα από άλλο δρόμο. Αν η μόνη διαφορά από τους σχεδιασμούς που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε, είναι ότι ένα μέρος της κοινοτικής χρηματοδότησης των νέων επενδύσεων δεν θα δοθεί άμεσα στους μεγάλους ομίλους, αλλά σε κάποιες μεσαίες επιχειρήσεις και ενεργειακές κοινότητες, και κάποια έργα θα ανατεθούν στις ενεργειακές κοινότητες για να υλοποιηθούν τελικά πάλι από τις εταιρίες, τις περισσότερες φορές και με σχετικό τραπεζικό δανεισμό.  Αυτή η διαφοροποίηση, όμως, στην αρχική κατανομή των κονδυλίων, δεν μπορεί ούτε καν να αμβλύνει τις   νέες αρνητικές συνέπειες για το λαό, όπως το ακριβό ρεύμα και την αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, και άλλα.

Κλείνοντας προκειμένου το δημοτικό συμβούλιο να κάνει καθαρό ποια είναι η θέση του σχετικά με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς που αφορούν τόσο την πρόταση του ομίλου Μυτιληναίου όσο και την ενεργειακή πολιτική που υλοποιείται στην χώρα μας γενικότερα. Προτείνουμε το δημοτικό συμβούλιο να  εγκρίνει το σχέδιο απόφασης που καταθέτουμε, ως ένα βασικό πλαίσιο διεκδικήσεων που συμβάλει  στη  μέγιστη δυνατή συσπείρωση, για την αντιμετώπιση της επίθεσης επιχειρηματικών συμφερόντων στην Ικαρία  και  το  φυσικό  της  περιβάλλον. 

Σχέδιο  απόφασης  Δημοτικού  συμβουλίου για τους  ενεργειακούς σχεδιασμούς

  Όλα όσα αναφέρθηκαν στην σημερινή συνεδρίαση για την ενέργεια,    σε συνδυασμό με τους επικινδύνους ενεργειακούς σχεδιασμούς που προωθεί και υλοποιεί η κυβέρνηση της Ν.Δ. Πιστοποιούν ότι η «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», το περιβόητο “πράσινο New Deal”, το Σχέδιο  «Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης» κλπ, δεν αφορούν τίποτα άλλο,  από την στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων εις βάρος των εργαζόμενων στην ενέργεια και  του λαού  γενικότερα.

Όπως όλα δείχνουν οι σχεδιασμοί αυτοί αφορούν και  τα νησιά μας, για αυτό ακριβώς το λόγο επανέρχονται στο προσκήνιο τόσο η πρόταση του ομίλου Μυτιληναίου με την επανέκδοση της άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό.  Όσο και οι συνολικότεροι σχεδιασμοί Ε.Ε και Κυβέρνησης μέσω της «Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας».

Απέναντι σε όλα αυτά το δημοτικό συμβούλιο Ικαρίας πιστεύοντας ότι πρέπει να διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες μέγιστης συσπείρωσης φορέων και δημοτών ,  για την αντιμετώπιση της επίθεσης επιχειρηματικών συμφερόντων στην Ικαρία και  το φυσικό της περιβάλλον.   Σήμερα  κάνουμε  καθαρό  ότι :

• Καταγγέλλουμε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς που υλοποιώντας όσα ορίζει η «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία»,  το μόνο που εξασφαλίζουν είναι η κερδοφορία της ΔΕΗ Α.Ε και των ποικιλώνυμων επιχειρηματικών  ομίλων.
• Λεμέ ΟΧΙ στην εγκατάσταση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό, που σχεδιάζει να εγκαταστήσει ο όμιλος Μυτιληναίου στην Ικαρία, σε κάθε εκδοχή του.
• Δηλώνουμε ότι υποστηρίζουμε τις νομικές ενέργειες του δήμου Ικαρίας για την αντιμετώπιση αυτών των σχεδιασμών .
• Δηλώνουμε ότι υποστηρίζουμε όσες κινητοποιήσεις διεκδικούν την ακύρωση αυτών των σχεδιασμών .
• Ζητούμε στην διαδικασία τροποποίησης του ΣΧΟΟΑΠ, να μπουν ουσιαστικοί φραγμοί στην ανάπτυξη ΑΠΕ στην Ικαρία. Γιατί όσα αναφέρονται στο σχετικό ΦΕΚ (198- 4/6/2013) αφήνουν ανοικτό το πεδίο (προβλέψεις ειδικού χωροταξικού για ΑΠΕ) για επιχειρηματική δραστηριότητα στην ενέργεια χωρίς καν κάποια όρια.
• Σε ότι αφορά τους ενεργειακούς σχεδιασμούς που αφορούν το Πρόγραμμα NESOI, επιμένουμε να καθοριστεί στο Δημοτικό συμβούλιο, το περιεχόμενο της πρότασης και οι κατευθύνσεις που θα δοθούν  στους μελετητές.  (Να καθορίσουμε από κοινού  τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε να χρηματοδοτηθεί από το ENERSIK μέσω του NESOI).    
• Διεκδικούμε ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Ενημερωτικά  αυτή την πρόταση υποστήριξαν στην 14η συνεδρίαση του Δ.Σ (3/12/2021) μόνο οι σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης και της ΑΣΠΙ, οι εκλεγμένοι των παρατάξεων Πανικαριακή Ενότητα Αλλαγής  – Ανεξάρτητη Πανικαριακή Κίνηση και Κοινωνία των δημοτών (Προερχομένοι από ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ-ΛΑΕ), υποστήριξαν την πρόταση του  Δήμαρχου που εκφράζει  αντίθεση, μόνο σε φαραωνικούς ενεργειακούς σχεδιασμούς (όπως η επένδυση του όμιλου Μυτιληναίου) στην Ικαρία…..

 Άποψη μας είναι πως οι αντιρρήσεις που δεν βάζουν στο στόχαστρο την  πολιτική που διαμορφώνει τις συνθήκες για σχεδιασμούς όπως αυτούς που συζητάμε , αποτελούν σε τελική ανάλυση «άσφαιρα πυρά», κρίνοντας ότι είναι αν μη τι άλλο παράδοξο να διαφωνείς με τα αποτελέσματα των πολιτικών σου επιλογών (π.χ σχεδιασμός Ομίλου Μυτιλιναίου) αλλά να αποδέχεσε την κεντρική πολιτική που καθορίζει τους ενεργειακούς Σχεδιασμούς τόσο στην χώρα  όσο και στα νησιά μας (π.Χ «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» κλπ κυβερνητικά σχέδια στον χώρο της ενέργειας).

Ας βγάλει ο κάθε ένας τα συμπεράσματα του.